Sinds gisteravond is het spel dan echt op de wagen. Om acht uur begon een plenaire vergadering waar Timmermans onverwacht iets aankondigde: de EU is bereid een fonds te steunen voor het vergoeden van klimaatfinanciering en wil daar afspraken over maken op deze top. Tegelijkertijd kwamen de eerste teksten van werkgroepen naar buiten, waarna vanochtend dan toch eindelijk een eerste officiële concept-conclusie uitkwam. Op deze – officieel – laatste dag van de top, kunnen we eindelijk praten over concrete voorstellen.
Professionals die werken in de abortuszorg verdienen meer erkenning en waardering. Het is onacceptabel dat abortusartsen nog altijd geen erkende beroepsgroep zijn. Dat zegt Tweede Kamerlid Corinne Ellemeet (GroenLinks) vandaag bij het symposium van het Nederlands genootschap van Abortusartsen ter gelegenheid van hun 30-jarig bestaan.
Deze ochtend verscheen er een tekst van het Egyptisch presidentschap: een warrig discussiestuk, geen officiële ‘concept-conclusie’ die je rond deze tijd wel zou verwachten. Niet alleen het proces, maar ook de tekst is problematisch, voor sommige landen zelfs aanstootgevend. Wat betreft het vergoeden van klimaatschade is de tekst nog open; controversiëler is het stuk over klimaatambitie. Zo zouden rijke landen in 2030 al klimaatneutraal moeten zijn. Zelfs als Groene politicus zie ik dat dit onrealistisch is, bovendien werkt dit alleen maar frustratie in de hand. Het voelt als een ongeloofwaardig hoog bod, wat we de komende dagen in balans moeten krijgen.
Vandaag begon vroeg met een ontbijt met Groenen van over de hele wereld. Ook buiten Europa is klimaat een steeds belangrijker reden voor iemands politieke keuze – als die keuze er al is. Helaas is dat in Egypte niet het geval. De mensenrechtensituatie is daarom ook een belangrijk thema tijdens de gesprekken hier op de top. Veel mensen zitten vast omdat ze zich uitspreken, velen zijn bang hun mening te verkondigen. Ook op de top zijn de veiligheidsdiensten aanwezig, als cameraman of technicus, die vooral NGO’s goed in de gaten houden.
Sinds het uitbreken van de protesten in Iran slaat het Iraanse regime de demonstraties keer op keer keihard neer. GroenLinks volgt de ontwikkelingen op de voet en vraagt hier keer op keer aandacht voor in de debatten. Vorige week zagen we een nieuw verschrikkelijk dieptepunt: 227 leden van het 290 Iraanse parlementsleden vroegen de rechterlijke macht om demonstranten die zijn opgepakt ter dood te veroordelen. Voor zo’n 14.000 mensen die gevangen zitten dreigt nu de doodstraf. Dit kan, en mag niet gebeuren. De wreedheid van het regime en de veiligheidsdiensten lijkt geen grenzen te kennen.
Zaterdag 5 november kwam het GroenLinks Beraad voor de tweede keer bij elkaar in het Stefanus theater in Utrecht. Het onderwerp was ‘de toekomst van de linkse samenwerking’ – specifiek keek het Beraad naar de inhoud van die samenwerking, het proces om de samenwerking verder vorm te geven, en wat de aantrekkingskracht ervan naar een bredere groep kiezers zou kunnen zijn.
Gisteren zijn de hoofdonderhandelaars van alle verschillende delegaties aangekomen en het begint nu op te warmen in de onderhandelingskamers. Dat begint met aftasten en markeren van de posities en dus is er nog weinig voortgang op de belangrijkste punten op deze top. Met name de onderhandelingen op het vergoeden van klimaatschade zitten nog vast, men trekt zich terug in de loopgraven. Dat geeft me de gelegenheid om wat verder uit te weiden over dit cruciale onderwerp. Want dat dit zo cruciaal is, bleek ook vandaag weer in gesprekken met Bangladesh, Pakistan en Zimbabwe.
Europarlementariër Kim van Sparrentak is zojuist benoemd tot covoorzitter van de LHBTIQ-intergroup in het Europees Parlement. Deze parlementaire werkgroep houdt zich bezig met het beschermen en verbeteren van de rechten van LHBTIQ+-ers. Daarnaast is het een belangrijke schakel tussen LGBTIQ+-rechtenorganisaties en Europese politiek. Met 154 leden is het de grootste parlementaire werkgroep van het Europees Parlement.